ஆறுமணி குருவியின் மெளன விரதம் !

 

ஆறுமணி குருவியின் மெளன விரதம் !

 

 

 

காலையில் சூரியன் உதயமாகி, வெயிலை கொட்டி கொண்டிருந்தது. 

ஆனால்  அனைத்து குருவிகளும் கூட்டிலேயே இருந்தன. கொக்குகள் பறந்து செல்லும் சத்தத்தை கேட்டு கூட்டை விட்டு வெளியே வந்தன.

அடடா, பொழுது நன்றாக விடிந்து விட்டது. நாம் இவ்வளவு  நேரம் தூங்கி விட்டோமா? என ஆச்சர்யப்பட்டது தவிட்டு குருவிகள் .

இந்த ஆறு மணி குருவி எங்கே சென்றது? இது ஏன் இன்று பாட வில்லை? என்று கேட்டது கள்ளிக்குருவி .

கரிச்சான் குயில் , ஆறு மணி குருவியை தேடி சென்றிருக்கிறது!  என கூறியது பருத்திக்கறை  பூச்சி. .

சரி மாலையில் சந்திப்போம் என இரை  தேட சென்றன குருவிகள்.

ஆறுமணி குருவியே! எங்குள்ளாய் ?

தோட்ட கள்ளனே எங்குள்ளாய் ?

பச்சைகாடையே வருவாயோ?

பொன்னுதொட்டானே வருவாயோ?

கஞ்சால் குருவியே சத்தம் குடு!

காசிக்கட்டிக் குருவியே சத்தம் குடு!

என்று பாடிக்கொண்டே தேடியது கரிச்சான் குயில்.

நீ ஆறுமணி குருவியை தானே தேடுகிறாய்! எதற்கு இத்தனை குருவிகளை கூவி அழைக்கிறாய் ? என்று கேட்டது கழுகு.

ஆறுமணி குருவிக்கு தான் இவ்வளவு பெயர்களும்! என்றது கரிச்சான் குயில்.

ஒரு குருவிக்கு இத்தனை பெயரா ? என வியந்தது கழுகு.

ஆமாம் , ஒவ்வொரு இடத்திலும் , ஒவ்வொரு பெயர்! ஏதேனும் ஒரு பெயரின் அழைப்பிற்கு வந்து விடாதா? என பாடினேன் என்றது கரிச்சான் குயில்..

எங்கே தான் சென்றது ஆறுமணி குருவி? என கேட்டது கழுகு.

நேற்று இரவெல்லாம் மனது சரி இல்லை என்று என்னிடம்  கதை பேசிக் கொண்டிருந்தது என்றது செம்போத்து.

என்ன ஆயிற்று ஆறுமணி குருவிக்கு? என கேட்டது கரிச்சான் குயில்.

நேற்று ஏதோ ஒரு மலைக்காட்டை சேர்ந்த பறவை ஒன்றை சந்தித்ததாம்.

அது என்ன பறவை? என கேட்டது கழுகு.

மலைமுழுங்கான் என கூறியது!

மலைமுழுங்கானா ? நான் இதுவரை இப்படி ஒரு பெயரை கேள்வி பட்டது இல்லையே! என்றது கழுகு.

ஒருவேளை , இந்த பறவைக்கும் நிறைய பெயர்கள் இருக்குமோ? என கூறியது கரிச்சான் குயில்.

இருக்கலாம் தான் ! என்றது கழுகு.

வேறு என்ன கூறியது ஆறுமணி குருவி?

அந்த மலைமுழுங்கானின் கதையை கேட்டு சோகத்தில் இருந்தது.

மலைமுழுங்கானுடைய கதை என்ன ? என கேட்டது கரிச்சான் குயில்.

எப்போவும் போல நம்முடைய பறவைகளின் கதையே தான் ! என ஆரம்பித்தது செம்போத்து.

இரண்டு மலைமுழுங்கான்கள் சேர்ந்து மிகவும் உயரமான மரங்களில் உள்ள பொந்துகளை  கூடாக தேர்வு செய்யுமாம்.

என்னது அதற்கு கூடு கட்ட தெரியாதா? என ஆச்சர்யப்பட்டது கரிச்சான் குயில்.

அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது, ஆறுமணி குருவி என்னிடம் சொன்னதை தான் நான் சொல்கிறேன்! என கோபப்பட்டது செம்போத்து.

சரி! சரி நீ கதையை கூறு என்று சமாதான படுத்தியது கழுகு! பெண் பறவை பொந்துக்குள் சென்று அமர்ந்தவுடன் ஆண் பறவை தனது எச்சில் மற்றும் ஈரமான மண்ணைக் கொண்டு கூட்டை மூடிவிடுமாம்.

அச்சச்சோ அப்புறம் எப்புடி சுவாசிக்க முடியும்? என்ன முட்டாள்தனமான காரியம் இது என பதட்டப்பட்டது கரிச்சான் குயில்.

நான் இப்போது கதை சொல்வதா? வேண்டாமா என முறைத்தது செம்போத்து.

நீ கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக இரு கரிச்சான் குயிலே என்றது கழுகு.

பெண் பறவைக்கு உணவு கொடுக்க ஒரு சிறிய துவாரத்தை மட்டும் விட்டுவிடுமாம்.

அப்பாடி ! என பெருமூச்சு விட்டது கரிச்சான் குயில்.

பெண் பறவை தனது இறக்கை முழுவதையும் உதிர்த்து ஒரு மெத்தை  அமைத்து முட்டைகள் இடுமாம்..

ம்ம்! என்றது கழுகு.

ஆண் பறவை சிறிய துவாரம் வழியே பெண் பறவைக்கு உணவை  கொண்டு வந்து ஊட்டுமாம்..

ஆண் பறவைகள் தான் எத்தனை வேலைகளை செய்கின்றன? என பரிதாபப்பட்டது கழுகு.

அவசரப்பட வேண்டாம்! என்றது செம்போத்து.

குஞ்சுகள் பிறந்தவுடன் பெண் பறவை கூட்டை உடைத்துக் கொண்டு வெளியே வருமாம்.. பெண் பறவை இரை தேடச் சென்றவுடன், குஞ்சுகளை பராமரிக்கும் முழு பொறுப்பையும் ஆண் பறவை செய்யுமாம்..

ஓ!  இரு பறவைகளும் பொறுப்பை எடுத்து கொள்கின்றனவா? என மகிழ்ச்சி    அடைந்தது கழுகு.

ஆமாம்! குஞ்சுகளுக்கு பறக்கவும், இரை தேடவும் கற்றுக்கொடுப்பதும் ஆண் பறவையின் வேலையாம்! என்று கதையை முடித்தது செம்போத்து.

இது சந்தோஷமான கதை தானே! இதில் சோகப்படுவதற்கு என்ன இருக்கிறது? என கேட்டது கரிச்சான் குயில்.

இரை தேட வந்த ஆண்  மலைமுழுங்கான்  , அதனுடைய கூடு எங்கே இருக்கிறது என மறந்து விட்டதாம்! இரவாகி விட்டது எப்படி செல்வது என தெரியவில்லை என்றதாம்!

என்னுடைய கூட்டிற்கு வந்து தங்கிக்கொள் ! என அழைத்திருக்கிறது ஆறுமணி குருவி.

ம்ம்? என்றது கழுகு.

இல்லை! எத்தனை நேரம் ஆனாலும் நான் என்னுடைய கூட்டிற்கு சென்றாக வேண்டும்! எனக்காக என்னுடைய குடும்பம் காத்திருக்கும் என்று இருட்டில் பறந்து சென்றதாம்!

மலைமுழுங்கான் கூட்டிற்கு சென்றதா? இல்லையா என்றே புலம்பி கொண்டிருந்தது ஆறுமணி குருவி! என்றது செம்போத்து.

இந்த கதையின் சோகம் கரிச்சான் குயிலுக்கு ஒட்டி கொண்டது!

பாவம் மலைமுழுங்கான்! என்றது.

இந்த கதை முழுவதையும் கேட்டு கொண்டிருந்த கழுகு  வேகமாக வானில் பறந்து சென்றது!

மலைமுழுங்கானே !

மலைமுழுங்கானே !

வீட்டிற்கு சென்றாயா?

வீட்டிற்கு சென்றாயா?

மலைமுழுங்கானே !

மலைமுழுங்கானே !

நீ பத்திரமா?

நீ பத்திரமா?

மலைமுழுங்கானே !

மலைமுழுங்கானே !

வீட்டிற்கு சென்றாயா?

வீட்டிற்கு சென்றாயா?

என பாடிக்  கொண்டே தேடியது கழுகு.

கரிச்சான் குயிலும் , செம்போத்துவும் , ஆறுமணி குருவியை தேடிக் கொண்டிருந்தனர்.

அப்போது கருப்பும் வெள்ளையும் கலந்த நிறத்தில் ஒரு பெரிய பறவை ஆற்றங்கரையில் அமர்ந்திருந்தது!

அதனுடைய வாய் கிட்டத்தட்ட ஆறுமணி குருவியின் அளவிற்கு இருந்தது.

பெரிதாக ஒரு சத்தத்தை எழுப்பியது அந்த பறவை . அதை கேட்டு பயந்து அப்படியே பயத்தில் நின்று விட்டன கரிச்சான் குயிலும்! செம்போத்துவும்.

ஹெலிகாப்டர் பறப்பதை போல வானில் பறந்து சென்றது அந்த பறவை!

அப்போது தான் நிம்மதியாக வெளியே வந்தன கரிச்சான் குயிலும்! செம்போத்துவும்.

நல்லவேளை ! அது சென்று விட்டது என்றது செம்போத்து!

ஆமாம் ! அது என்ன பறவை? என கேட்டது கரிச்சான் குயில்.

தெரியவில்லை! நாமே ஒரு பெயர் வைப்போம் என்றது செம்போத்து!

ம்ம் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தன.

அதற்கு  ஏதோ இரண்டு வாய் இருப்பது போல இருந்தது! என்றது செம்போத்து!

அப்படியானால் அதற்கு இருவாச்சி என பெயரிடுவோம்  என்றது கரிச்சான் குயில்.

நன்றாக இருக்கிறதே! என சந்தோசப்பட்டது செம்போத்து.

கழுகு வெகு தூரம் பறந்து விட்டது.முலைமுழுங்கானை கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை. வெயில் அதிகமாக இருந்ததால் ஒய்வு எடுக்க நினைத்து ஒரு புதரில் அமர்ந்தது.

அங்கே ஆறு மணி குருவி அமர்ந்திருந்தது!

அட ஆறு மணி குருவியே!

நீ இங்கே தான் இருக்கிறாயா? உன்னை அங்கே தேடி கொண்டிருகிக்கிறார்கள் என்றது கழுகு.

மலைமுழுங்கான்  வீட்டிற்கு பத்திரமாக சென்று விட்டது என தெரியும் வரையில் நான் யாரிடமும் பேச போவதில்லை! என்று செய்கையில் காண்பித்தது ஆறு மணி குருவி!.

அப்போது வானில் அதிக  சத்தத்தை கொடுத்தபடி ஹெலிகாப்டர் போல பறந்து சென்றது ஒரு பெரிய பறவை.

அதை பார்த்த ஆறுமணி குருவி மகிழ்ச்சியில் கத்தியது! அதோ மலைமுழுங்கான் ! என்றது!

ஓ! இது தான் மலைமுழுங்கானா? என்று நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டது கழுகு.

ஒரு வழியாக ஆறுமணி குருவி தன்னுடைய மௌன விரதத்தை கை விட்டது.

அன்று இரவு முழுவதும் அனைத்து குருவிகளுக்கும் மலைமுழுங்கானின் கதையை சொல்லிக் கொண்டிருந்தது ஆறுமணி குருவி.

கதையை கேட்ட கரிச்சான் குயிலும், செம்போத்துவும்

அட ! இருவாச்சி தான் மலைமுழுங்கான்! என்று மகிழ்ச்சி அடைந்தன.

பூ நாரையின் அழைப்பிதழை பார்த்தீர்களா ? மிகவும் அழகாக உள்ளது! என்றது கள்ளிக்குருவி.

ம்ம்! பறவைகளுக்கு மட்டும் தானே ஓசனித்தலுக்கு அழைப்பு! என ஆதங்கப்பட்டது பருத்திக்கறை பூச்சி.

ஆனால் அனைவரும் வந்து பார்க்கலாம்! என்று மகிழ்ச்சியுடன் கூறியது  தவிட்டு குருவி.

ஓசனித்தலை பற்றி பேசிக்கொண்டே அனைவரும் உறங்க போனார்கள்.

அடுத்த நாள் காலையில் சூரியன் உதயமாகும் போது ஆறுமணி குருவி உற்சாகமாக பாட ஆரம்பித்தது.

- Manobharathi Vigneshwar